alweer de laatste week
Blijf op de hoogte en volg Trijs
17 Februari 2015 | Tanzania, Arusha
Helaas is gisteren alweer de laatste week aangebroken in Arusha. De tijd is echt te snel gegaan. Er is nog zoveel te zien en te beleven. Op maandag is ook gewoon het werk weer gestart. De maandagen zijn over het algemeen drukker dan de rest van de week. Het aantal kinderen dat zich melden op het inloopspreekuur was hoog. Het bleef maar binnenkomen. Helaas was er een zuster die er geen vaart in had. Ze riep iedere mama om de beurt binnen en dat met een wachtkamer vol met ongeveer 30 baby's, duurde dit erg lang voordat de baby's gevaccineerd waren. De andere zuster, die bij mij kwam zitten, had duidelijk geen zin om ook maar iets te doen. Zij heeft veel last van hoofdpijn dus doet het pole pole ( langzaam) aan. Na 2 uur was ik er wel een beetje klaar mee en ben toch maar gaan helpen vaccineren. Samen de andere vrijwilliger, Natasha, hebben we het maar over genomen. Dit werkte als een trein. Zij de kaarten verzamelen met de gegevens, ik de vaccinaties klaarmaken en samen even rap prikken. Binnen een half uur was de wachtkamer leeg. De vaccinatie zuster hebben we dan ook niet meer gezien. Zo gaat het hier. Je moet ook niet gek opkijken als ze tussendoor koffie/thee gaan drinken terwijl de wachtkamer uitpuilt.
Vandaag, dinsdag , ben ik met Marieke, mijn kamergenoot, meegegaan naar haar school in Kisongo. Vanochtend om 6 uur opgestaan, 6.45 uur gaan lopen naar de bushalte en om 7.10 ingestapt in de schoolbus richting Kisongo. De naam van de school is St. Margaret's Academy. Met een tas vol loombandjes kwamen we om 8 uur op school aan. De leraren verzamelen in de staff- room en de leerlingen gaan bij de eerste bel netjes in de rij staan. Er wordt begonnen met wat gymnastiek oefeningen en daarna kwam de directrice Mama Tesha even vertellen wat er allemaal mis was gegaan de afgelopen dagen. De kinderen mogen op school alleen maar Engels spreken. Betrap je een kind op Swahili dan moet je dit melden bij de headteacher. Ook was er blijkbaar van een boom vruchten geplukt. Mama Tesha roep: jullie zijn toch geen apen. Komisch. Zij heeft duidelijk de broek aan op school, iedereen heeft diep respect voor haar. Nadat alle kinderen in hun klaslokaal zaten zijn wij naar klas 4 gegaan. Deze klas bestaat uit een A en een B groep. We begonnen met de A groep. Rustige kinderen die het leuk vinden om te knutselen. Na een introductie van Marieke heb ik vertelt wat we deze ochtend gingen doen. Ze keken hun ogen uit, al die kleurtjes Geweldig was dat. De kinderen hadden er erg veel plezier in. 2 kindjes uit een welgesteld gezin hadden deze bandjes al eens gezien en gebruikt. Na wat uitleg zijn ze allemaal zelfstandig aan de slag gegaan. Het was een prachtig gezicht om de felgekleurde bandjes om die kleine bruine armpjes te zien. De kinderen noemde me de hele dag teacher. Weer eens wat anders dan nurse! Toen om 10.15 uur de bel ging voor de koffiepauze hadden we even rust. De kinderen wisten niet van ophouden. Zelfs in de pauze kwamen ze nog vragen of ik nog bandjes had. Ik had er nog wel wat maar heb deze niet gegeven omdat Marieke volgende week in klas 5 les gaat geven en ook de bandjes nog een keer wil gebruiken. Wat is het toch heerlijk om zulke blije koppies te zien. Wat ook bijzonder is dat ze je allemaal wilde aanraken. Ook bij binnenkomst in het lokaal springen ze allemaal uit hun bankjes en beginnen allemaal te roepen: goodmorning Teacher, how are you? geweldig.
Het was een geweldige ervaring. Mama Tesha vroeg of ik morgen weer wilde komen, maar ik heb toch maar besloten om morgen weer naar het ziekenhuis te gaan. Dat is toch meer mijn ding.
Nog 3 dagen werken.
Vandaag, dinsdag , ben ik met Marieke, mijn kamergenoot, meegegaan naar haar school in Kisongo. Vanochtend om 6 uur opgestaan, 6.45 uur gaan lopen naar de bushalte en om 7.10 ingestapt in de schoolbus richting Kisongo. De naam van de school is St. Margaret's Academy. Met een tas vol loombandjes kwamen we om 8 uur op school aan. De leraren verzamelen in de staff- room en de leerlingen gaan bij de eerste bel netjes in de rij staan. Er wordt begonnen met wat gymnastiek oefeningen en daarna kwam de directrice Mama Tesha even vertellen wat er allemaal mis was gegaan de afgelopen dagen. De kinderen mogen op school alleen maar Engels spreken. Betrap je een kind op Swahili dan moet je dit melden bij de headteacher. Ook was er blijkbaar van een boom vruchten geplukt. Mama Tesha roep: jullie zijn toch geen apen. Komisch. Zij heeft duidelijk de broek aan op school, iedereen heeft diep respect voor haar. Nadat alle kinderen in hun klaslokaal zaten zijn wij naar klas 4 gegaan. Deze klas bestaat uit een A en een B groep. We begonnen met de A groep. Rustige kinderen die het leuk vinden om te knutselen. Na een introductie van Marieke heb ik vertelt wat we deze ochtend gingen doen. Ze keken hun ogen uit, al die kleurtjes Geweldig was dat. De kinderen hadden er erg veel plezier in. 2 kindjes uit een welgesteld gezin hadden deze bandjes al eens gezien en gebruikt. Na wat uitleg zijn ze allemaal zelfstandig aan de slag gegaan. Het was een prachtig gezicht om de felgekleurde bandjes om die kleine bruine armpjes te zien. De kinderen noemde me de hele dag teacher. Weer eens wat anders dan nurse! Toen om 10.15 uur de bel ging voor de koffiepauze hadden we even rust. De kinderen wisten niet van ophouden. Zelfs in de pauze kwamen ze nog vragen of ik nog bandjes had. Ik had er nog wel wat maar heb deze niet gegeven omdat Marieke volgende week in klas 5 les gaat geven en ook de bandjes nog een keer wil gebruiken. Wat is het toch heerlijk om zulke blije koppies te zien. Wat ook bijzonder is dat ze je allemaal wilde aanraken. Ook bij binnenkomst in het lokaal springen ze allemaal uit hun bankjes en beginnen allemaal te roepen: goodmorning Teacher, how are you? geweldig.
Het was een geweldige ervaring. Mama Tesha vroeg of ik morgen weer wilde komen, maar ik heb toch maar besloten om morgen weer naar het ziekenhuis te gaan. Dat is toch meer mijn ding.
Nog 3 dagen werken.
-
17 Februari 2015 - 17:19
Erna:
Hoi Trijs, wat een leuk verhaal en wat super dat de loombandjes zo goed terecht komen. Ik zal het Lianne laten lezen, vind ze vast ook leuk. Geniet van je laatste dagen als nurse. En dan op naar Zanzibar, ook weer een avontuur. Geniet maar van de warmte hier is het af en toe lekker krabben haha. Groetjes Erna -
18 Februari 2015 - 07:01
Inge:
Lieve Trijs wat een mooie ervaring, voor ons is het al leuk om te zien wat jij allemaal mee maakt, en dat is maar een in druk... En wat bijzonder dat we zo af en toe van jou via de wathsapp een berichtje krijgen. Zo raar dat jij zo ver weg bent en dat je je dan toch in de tweede sopranen groep kan mee praten! De foto's van de kinderen waar je mee werkt vind ik heel bijzonder, en ontroerend. Wat je schrijft over die loombandjes zie ik helemaal voor me. De kindjes willen jou natuurlijk aanraken omdat je een blanke vrouw bent. Wat knap dat een mens zich zo kan aanpassen aan andere, primitievere omstandigheden.. geniet nog even daar en dan op naar Zanzibar.. Groetjes Inge -
18 Februari 2015 - 08:38
Irma:
Ahhh Trijs, eindelijk is het me gelukt om deze site te openen:)! En id.... het moest dus op de laptop>
Heb je natuurlijk al regelmatig gesproken, maar wat is het leuk om dit te lezen.
Je verhalen over het hospital zijn bijzonder want wàt een cultuurverschillen, maar bij het stuk over de school, gaat er bij mij toch heel veel kriebelen. Wat gaaf voor je om daar te zijn en zo de sfeer te proeven! Had heel graag even "om het hoekje" gekeken;)!!
Ja, nu is het aftellen, maar gelukkig heb je nog een heerlijke week in Zanzibar in het vooruitzicht!!
Groetjes,
Irma
-
18 Februari 2015 - 18:30
Jeannette:
Ha trijs,
leuk verhaal weer, ja dat we een actief volkje zijn , en weten aan te pakken , blijkt uit jou verhaal maar weer.
Niet wachten maar handelen, Geweldig . Kijk naar de foto,s uit .
Nog een fijne heerlijke week op Zanzibar. Groetjes Jeannette. -
19 Februari 2015 - 09:19
Hannie:
Hoi TT( teacher Trijs),
wat een geweldige verhalen weer uit dat verre Afrika. Ja leuk is dat als ze je willen aanraken. Wij hebben die ervaring ook. Vaak willen ze dan ook met je op de foto. Je hebt weer goed werk verricht door zelf te vaccineren. je gelooft het toch bijna niet dat het daar zo werkt, maar het tempo is daar echt totaal anders. Geniet nog maar van je laatste paar dagen daar en dan weer een ander avontuur,
groetjes Hannie -
20 Februari 2015 - 09:42
Hannie:
Hartelijk gefeliciteerd met je verjaardag. Hele fijne dag
groetjes Hannie en Margriet en Jenny en Marlou en Inge en alle anderen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
