eerste week Tanzania zit er op

De eerste week in Arusha is alweer voorbij. Op maandag 2 februari om 8.00 uur zijn we met ze drieeen ( Marieke, Natasha en ik) naar het benzine station gelopen waar we met Freddy hadden afgesproken. Marieke hebben we eerst vergezeld naar haar school en daarna zijn we doorgelopen naar het ziekenhuis waar we eerst ruim een uur op Dr. Anna hebben zitten wachten. Vervolgens hebben we een rondleiding gehad in het ziekenhuis. Zuster Lucy heeft Natasha en mij alle kamertjes en hokjes laten zien zodat we de volgende dag een keuze konden maken waar we ons nuttig wilde maken. Deze rondleiding was om 11 uur alweer voorbij en dus hadden we een vrije middag. Wij zijn lekker op een terrasje gaan zitten en hebben Freddy gebeld. Hij is met ons de stad in gegaan om voor Natasha en Marieke nog telefoon te regelen. Later gezamenlijk met gezeten bij een ranzig achteraf tentje. Wederom chip mayai gegeten ( friet met gebakken ei).
Op dinsdag moesten Natasha en ik om 9 uur in het ziekenhuis zijn. Rond 8.15 uur zijn we thuis weggelopen. In de ochtend is het goed te doen om te lopen, 's middags is het niet grappig meer. Het is dan zo warm dat je bijna smelt.
Maar goed, we hebben ons gemeld bij Dr. Anna en aangegeven dat we graag de baby-care en vaccinaties wilde doen. Verder gaf ik aan wel de observation room te willen en Natasha wilde meer doen op haar gebeid namelijk podotherapie. Het werd een enerverende dag. Veel gezien en gevaccineerd. De observation room is zo iets als de SEH bij ons. Hier komt van alles binnenlopen dat of al langs een dokter is geweest en nog wat medische behandeling nodig heeft om gewoon horizontaal door familie wordt binnengedragen en op een bed wordt gegooid. Heel apart.
Samet met zuster Lucy een aantal patiënten behandeld. Het is af en toe echt improviseren. Naalden en spuiten zijn op voorraad, pleisters zijn er goed, wel een wattenbolletje en tape.
De rest van de week hebben wij ons nuttig gemaakt op de baby- care, baby's wegen, inschrijven en doorsturen naar de vaccinatie-room waar ze vervolgens met 5 'a 6 baby's tegelijk naar binnen worden geroepen. De moeders krijgen instructie en de prikken worden klaargemaakt. Erg leuk om de vaccinaties te geven. Ik vind het alleen lastig op de manier waarop het hier gedaan wordt. Het liefst prikken ze vlak boven de knie. Niks vetrolletje pakken en prikken maar gewoon hup erin en leegspuiten. Af en toe gewoon zielig. Ik hou toch maar de manier aan waarop ik het geleerd heb.
Op de laatste werkdag waren er geen vaccinaties meer. Het was gewoon op. Een aantal baby's konden geen vaccinatie meer krijgen en werden gewoon weggestuurd en moeten maandag maar weer even komen kijken is het in het ziekenhuis aangekomen is. Alles gaat wel pollepel ( langzaam). Je moet je vooral niet drukmaken en na iedere baby kan je best even op de telefoon kijken of je nog Facebook berichten hebt ontvangen want van doorwerken hebben we hier niet gehoord. Het was trouwens op vrijdag ook wel leuk dat alle zusters en artsen een bijscholing kregen hoe ze een bloedsuiker moesten prikken. Wij kwamen iets later in het ziekenhuis aan en gingen er gewoon bij zitten. Zuster Lucy ging direct over in het Engels om ons er ook bij te betrekken, helaas niet van lange duur wat de artsen en verpleegkundigen konden het Engels niet volgen dus weer over naar Swahili.
Die dag werd op de observation room ook een infuus geprikt door een van de artsen. Het betrof een vrij gezette vrouw met vrij gezette armen. Het was erg lastig om een geschikt vat te vinden. De arts wilde een kleine naald. Hij stak in de arm maar prikte mis. De naald werd eruit getrokken en in de matras van het bed gestoken. Vervolgens ging het verder met zoeken. In de andere arm vond hij weer een mooi klein vat en ja hoor, hij trok de naald uit de matras en prikte gewoon weer met dezelfde naald. Ik viel bijna om van verbazing. Na 8 keer prikken had hij eindelijk de naald erin zitten. Ik heb hem een pleister uit ons ziekenhuis gegeven om te laten zien wat wij gebruiken. Hier plakken ze gewoon een stuk tape over de insteek. Wat hygiene!!!
Na het werk op vrijdag hebben we onszelf getrakteerd op een heerlijke lunch in een beregoed restaurant. Heerlijk weer eens wat vitamine gegeten en verse jus gedronken. Mijn darmen zijn het bijna niet meer gewend om gezond te eten. Iedere dag staat er rijst of pasta op het menu met een ondefinieerbaar sausje met af en toe een stukje kip. Echt dik zal je hier niet worden. Je begrijpt bij ook niet waar de mama's hier zo dik van worden.!!
Zaterdag 7 februari: vandaag de eerste tour in de buurt van Arusha gemaakt. Heerlijk gewandeld rond Lake Duluti. Mooie vogels gezien en apen. Ze zaten wel op een afstand maar toch gespot. Ik had Freddy gevraagd of er ook slangen waren en hij had geknikt. Ik dacht: nee he, die zullen we toch niet tegenkomen en ja hoor: plots stond Freddy ( de gids tijdens al mijn uitstapjes) en hij wees naar het water: ja hoor een vieze zwart met gele strepen slang die langzaam het water in gleed, Jakkes!!.
In de middag een markt bezocht. Het was erg vies en warm dus na een uurtje hadden we het wel gezien. Nadat we nog wat gedronken hadden ergens langs de weg weer richting Arusha gereden. Oh ja, bij een winkeltje nog een mooie doek gekocht.
Als het goed is gaan we morgen zwemmen. Vandaag aan Freddy gevraagd waar we zouden kunnen zwemmen en hij heeft ons een Hotel gewezen waar je voor 5000TSH ( € 2,50) de hele dag kan zwemmen. Dat staat dus voor morgen op het programma. Ook gaan we ons weer trakteren op een lekkere maaltijd.
Maandag weer gewoon aan het werk. Het is hier hartstikke gezellig met leuke meiden. Het gastgezin is heel hartelijk maar erg op zichzelf. Jammer dat ze niet samen met ons eten.

Tot snel weer.